Χωρίς τίτλο (Μέρος Ι)

Το μίσος τους για εμένα ήταν τόσο μεγάλο, που μόνο ο θάνατός μου τους εμπόδισε από το να με σκοτώσουν.

Ωστόσο, αυτό δεν ήταν παρά άλλη μία προσποιητή ενέργεια από την πλευρά μου.

Και αυτό, αν το ήξεραν, θα ήταν ένας ακόμα λόγος για να με προτιμούν νεκρό.

Ωστόσο, δεν το ξέρουν· και αυτός είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο τα αισθήματά τους για εμένα θα αργοσβήνουν.
Μέχρι, φυσικά, να με ξαναβρούν μπροστά  τους.

Αλλά εκτιμώ πως τότε θα είμαστε όλοι διαφορετικοί.

Λένε, άλλωστε, πως ο θάνατος αλλάζει τον άνθρωπο. Θα δούμε πόσο ο δικός μου θα αλλάξει εμένα. Και θα δούμε και πως θα αλλάξει αυτούς.

Μέχρι τότε, θα κρύβομαι στην καλύτερη κρυψώνα. Μπροστά στα μάτια τους.